Του Άγγελου Πυριόχου
Το life style πέθανε, ζήτω οι άστεγοι! Πουλάει το θέμα, ξεπουλιέται στα Κανάλια. Κάθε ενημερωτική εκπομπή και κάθε δελτίο ειδήσεων που δεν σέβονται το κοινό τους συμπεριλαμβάνουν καθημερινώς κι ένα θεματάκι με άστεγους. Και να τα συγκινητικά ρεπορτάζ, να τρέμει η φωνή που σπικάρει, να σκύβουν το κεφάλι οι παρουσιαστές. Τι σκέφτονται; «Τι βλακείες δείχνουμε πάλι»… Οι άστεγοι είναι παλιά υπόθεση. Δεν ξεφύτρωσαν τώρα. Και πριν από 3 χρόνια υπήρχαν στην Κλαυθμώνος, στην Ομόνοια,
στις εισόδους των καταστημάτων, στα πάρκα και στα παγκάκια. Και την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρχαν άστεγοι. Τους μάζεψαν μαζί με τα αδέσποτα. Κάποιοι... «εξαφανίστηκαν». Οπως και τα περισσότερα αδέσποτα.
Χαλούσαν το πρεστίζ της πόλης. Το κύρος των πολιτικών. Πώς να παρκάρεις το ακριβό σου αυτοκίνητο δίπλα σε άνθρωπο που κοιμάται στο πεζοδρόμιο; «Ρε φίλε, πήγαινε πιο πέρα, θέλω να παρκάρω, θέλω ν’ ανέβω στο πεζοδρόμιο, το πληρώνω το γαμημένο». Αυτή τη σκηνή, την έχω ζήσει. Και μου έμεινε η απορία. Ποιο «γαμημένο» πλήρωνε ο τύπος; Το αυτοκίνητο ή το πεζοδρόμιο;
Τι σημασία έχει; Τραγικές ιστορίες τραγικών ανθρώπων σε τραγικές εκπομπές. «Κοίτα πως θα καταντήσεις εάν δεν συμμορφωθείς». Κι αν καταντήσεις, το καλό κράτος θα σε φροντίσει. Το προσέξατε; Μας σπρώχνουν στην πείνα, την ανεργία, μας πετάνε στο δρόμο για να μας πάρουν πίσω σ’ αυτήν την κατάσταση. Αύριο, όταν θα έρθουν οι επενδυτές παύλα κατακτητές, μ’ ένα μισθό 300 ευρώ εσύ, εγώ, όλοι μας, θα επανενταχτούμε και δεν θ’ αντισταθούμε. Ωραία πλύση εγκεφάλου. Σε πετάω από τη δουλειά, μένεις στο δρόμο, μη στεναχωριέσαι, σου έχω συσσίτιο, σου έχω υπνωτήριο, δείξε μου την ευγνωμοσύνη σου, δούλεψε τσάμπα για μένα, πες κι ένα ευχαριστώ στους μεγαλοδημοσιογράφους που υποφέρουν όταν τους επιβάλλω να προβάλλουν το κοινωνικό μου έργο.