Ο Καλαμάς δεν φέρνει μόνο νερά, δεν φέρνει μόνο ψάρια, δεν φέρνει μόνο λύματα, αλλά φέρνει και αναμνήσεις. Φέρνει και νοσταλγίες. 106 διηγήματα για τους κατοίκους και τα χωριά γύρω από τον Καλαμά, με τον γενικό τίτλο "Όσα φέρνει ο Καλαμάς", έγραψε ο Τάσος Βασιλείου. Και τα έγραψε με πολύ ευαισθησία, με πολύ τρυφερότητα, καθώς τα περισσότερα από αυτά έχουν αφετηρία και αναφορά στις παιδικές του μνήμες. Και ξαναζωντανεύουν πρόσωπα και γεγονότα, που έχουν να κάνουν με μια δύσκολη περίοδο, αυτή της
μεταεμφυλιακής Ελλάδας, ωστόσο φανερώνουν την ψυχή, την αγνή ψυχή, των ανθρώπων εκείνης της εποχής, που είναι το μεγάλο ζητούμενο και στις ημέρες μας. Ο συγγραφέας ζωγραφίζει, ναί ζωγραφιά είναι οι μικρές αφηγήσεις του, δραματικές και ταυτόχρονα διδακτικές σκηνές. Όπως το να περνάει ανάμεσα σε ανθρώπινους σκελετούς και πρόχειρα μνήματα στην περιοχή της Μουργκάνας, ανεβασμένος πάνω στο μουλάρι της «Ούντρας» τον Οκτώβριο του 1954, 8 χρονών. Μιλάει και μολογάει για τη φτώχεια, τη μετανάστευση, την αδικία. Μλάει και μολογάει για τη ζωή, που μέσα από τις λύπες της, γίνεται η χαρά μας. Μιλάει και μολογάει η καρδιά του Τάσου Βασιλείου για τα όσα "βουΐζει" το ποτάμι της καρδιάς μας, ο Καλαμάς μας.
μεταεμφυλιακής Ελλάδας, ωστόσο φανερώνουν την ψυχή, την αγνή ψυχή, των ανθρώπων εκείνης της εποχής, που είναι το μεγάλο ζητούμενο και στις ημέρες μας. Ο συγγραφέας ζωγραφίζει, ναί ζωγραφιά είναι οι μικρές αφηγήσεις του, δραματικές και ταυτόχρονα διδακτικές σκηνές. Όπως το να περνάει ανάμεσα σε ανθρώπινους σκελετούς και πρόχειρα μνήματα στην περιοχή της Μουργκάνας, ανεβασμένος πάνω στο μουλάρι της «Ούντρας» τον Οκτώβριο του 1954, 8 χρονών. Μιλάει και μολογάει για τη φτώχεια, τη μετανάστευση, την αδικία. Μλάει και μολογάει για τη ζωή, που μέσα από τις λύπες της, γίνεται η χαρά μας. Μιλάει και μολογάει η καρδιά του Τάσου Βασιλείου για τα όσα "βουΐζει" το ποτάμι της καρδιάς μας, ο Καλαμάς μας.