Όποιος ανηφορίσει προς τα Μουργκανοχώρια, Βαβούρι, Λια και λοιπά, από τους λιγοστούς κατοίκους της περιοχής θα ακούσει τα καλύτερα λόγια για έναν απλό, μα χαριτωμένο παπά, που για δεκαετίες υπηρετεί στην ορεινή αυτή περιοχή. Τον π. Προκόπιο Αλιγιάννη, τον αφοσιωμένο αυτό ιερέα του Υψίστου, που με ταπείνωση, ιεροπρέπεια, φιλακόλουθο πνεύμα, λειτουργεί εκεί για πολλά χρόνια και είναι ένας αναμμένος φάρος. Κατά κοινή ομολογία ποιμαίνει με φόβο Θεού και αμείωτο ζήλο και βλέπει τα αποτελέσματα του κόπου του στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Βέβαια αυτός ενεργεί χωρίς να τον ενδιαφέρει η αναγνώριση του κόσμου, αλλά το έλεος του Θεού. Δείχνει ο π. Προκόπιος Αλιγιάννης ότι υπάρχουν άξιοι ιερείς, χωρίς επαγγελματική συνείδηση, χωρίς διαβρωμένες συνειδήσεις, που σεμνά εργάζονται στον αμπελώνα του Κυρίου.