ΧΑΡΙΣΗΣ ΓΙΑΚΗΣ: Ο αείμνηστος σχολικός σύμβουλος φιλολόγων, που πρόσφερε πολλά στα θεσπρωτικά γράμματα...

Δεν είναι λίγοι αυτοί, αντίθετα είναι πολλοί, που δεν έχουν ξεχάσει τον αείμνηστο σχολικό σύμβουλο φιλολόγων Χαρίση Γιάκη, από τη Λαμπανίτσα Παραμυθιάς. Με προχωρημένες για την εποχή του σπουδές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με κοφτερό μυαλό, με σοβαρότητα προσέγγισης της μαθησιακής διαδικασίας, αυστηρός και συνάμα συναισθηματικός, όταν χρειαζόταν, είχε μια μεγάλη και πολύχρονη προσφορά όχι μόνο στην εκπαίδευση, αλλά και στα θεσπρωτικά γράμματα. Ξεχώριζε, γιατί ήταν ξεχωριστός. Πρωτοπορούσε, γιατί ήταν πρωτοπόρος. Μια σειρά από άρθρα του, ομιλίες του και εργασίες του, ανέδειξαν με τον κατάλληλο τρόπο, ιστορικά και πολιτισμικά τον τόπο. Στο λόγο του συνδύαζε άριστα την επιστημονική με τη λογοτεχνική αποτύπωση και διατύπωση.  Για παράδειγμα εποχή έχει αφήσει η ομιλία του στις 23-6-1981, κατά τις εορτές Σουλίου, όπου διακήρυξε: "Και η καταγωγή των Σουλιωτών ήταν ελληνική, όσο και αν πλάνοι χειριστές του καλάμου ομιλούν για Αλβανική, υποστηρίζοντας απόψεις όχι απλώς αβάσιμες, ανυπόστατες, αστήριχτες, αλλά και εθνοβόρες και αυτόχρημα βέβηλες για τις ιερές Σουλιώτικες μορφές, τ' άγια πρόσωπα του μεγάλου αγώνα. Και το φρόνημά τους ήταν ελληνικό, ελληνική και η συνείδησή και η δράση τους ελληνική, ελληνική και η γλώσσα τους, η μητρική και η γραφόμενη. Ελληνικό το είναι τους, ελληνική και η ψυχή τους, αφού μ' αυτή κυρίως αγων΄σιτηκαν επί 2 αιώνες κι έμειναν ελεύθεροι σαν τ' αγρίμια της περιοχής, αποφασιστικοί σαν την καταιγίδα της, αγνοί στα πατριωτικά τους αισθήματα σαν την ανάσα των βουνών, που στάθηκαν μαζί τους αγέρωχα, απροσκύνητα, ανυπόταχτα κι έγιναν τέμενο θείο λευτεριάς, τρανό προσκυνητάρι".