Επίσημη είναι η ελληνική γλώσσα στους δήμους Δρόπολης και Φοινίκης, όχι όμως στις περιφέρειες Αργυροκάστρου, Αυλώνας και Κορυτσάς, και με την αλβανική βούλα, αλλά οι Βορειοηπειρώτες αντιδρούν, γιατί δεν καλύπτεται το σύνολο των περιοχών, όπου ζει η ελληνική μειονότητα. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο περί μειονοτήτων, που ψηφίστηκε στην αλβανική Βουλή από 102 βουλευτές, 10 είπαν όχι, σε σύνολο 140, και με πολλές αντιδράσεις από τους Έλληνες, αφού θεωρούν ότι δεν κατοχυρώνεται επί της ουσίας κανένα ανθρώπινο δικαίωμα και όλα περνούν από τις αποφάσεις της κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης, οι μειονοτικές κοινότητες που υπερβαίνουν το 20% του συνόλου του πληθυσμού σε δήμους ή περιφέρειες έχουν το δικαίωμα να κάνουν χρήση της μητρικής τους γλώσσας ως δεύτερης επίσημης. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Θα μπορεί να χρησιμοποιείται η ελληνική στα έγγραφα των δύο αυτών δήμων, στα ονόματα των οδών, στις διοικητικές μονάδες , στην παροχή επίσημων πληροφοριών και στην εκπαίδευση.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Μειονότητας θεωρούν δίκαια και ιδανική την πρότασή τους, στην οποία προβλέπεται: Εάν ο μειονοτικός πληθυσμός υπερβαίνει το 1/3, να υπάρχει ισοτιμία της μειονοτικής και κρατικής γλώσσας. Εάν ο μειονοτικός πληθυσμός υπερβαίνει το 15% να υπάρχει παράλληλη χρήση της μειονοτικής γλώσσας. Στις περιφέρειες Αργυροκάστρου, Αυλώνας και Κορυτσάς, ο νόμος δεν δίνει τη δυνατότητα αναγνώρισης της ελληνικής γλώσσας, γιατί, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, που αμφισβητήθηκε έντονα από τους Βορειοηπειρώτες, δεν έχουν τα απαραίτητα ποσοστά! Με βάση αυτήν την απογραφή, η περιφέρεια με το μεγαλύτερο ποσοστό μειονοτικού πληθυσμού είναι αυτή του Αργυροκάστρου, όπου το 7,43 % είναι ελληνικής καταγωγής. Ακολουθεί η περιφέρεια Αυλώνας, με το 6,68 % του πληθυσμού να είναι επίσης ελληνικής καταγωγής, ενώ στην τρίτη θέση βρίσκεται η περιφέρεια Κορυτσάς, όπου Έλληνες δεν καταγράφτηκαν (!!!), ενώ το 1,78 % του πληθυσμού βρέθηκε να είναι Σκοπιανοί.
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
Η οργάνωση των Ελλήνων "ΟΜΟΝΟΙΑ" και το Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" του Βαγγέλη Ντούλε, ο οποίος καταψήφισε το νόμο περί μειονοτήτων, διαμαρτύρονται ότι ο αντί να εξειδικευθούν, διευρυνθούν και κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων, που προβλέπονται στη Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμπιέζονται. Σημειώνουν ότι ο νόμος μειώνει την αυτενέργεια των εθνικών μειονοτήτων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνουν στους περιορισμούς όσον αφορά τον σεβασμό των εκπαιδευτικών, πολιτιστικών και περιουσιακών δικαιωμάτων.