Οι νερόμυλοι στη Θεσπρωτία, μνημεία της προβιομηχανικής εποχής, αποτελούν μία σημαντική μαρτυρία της ντόπιας κοινωνικής, οικονομικής ζωής, αλλά και της λαϊκής αρχιτεκτονικής, που αναπτύχθηκε γύρω από το νερό. Πρόκειται για μνημεία πολιτισμού και τεχνολογίας. Τα άφθονα νερά της περιοχής ευνόησαν τη δημιουργία νερόμυλων, οι οποίοι συνδέονται με την ιστορία, την κοινωνία και την οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων. Μάλιστα, οι μυλωνάδες, την εποχή, που το οδικό δίκτυο ήταν υποτυπώδες, έδιναν χρήματα για τη συντήρηση των πέτρινων γεφυριών, που παρείχαν πρόσβαση στους μύλους τους. Ο νερόμυλος Ριζού στους Φιλιάτες, αποτελεί έναν από τους λίγους εν ενεργεία νερόμυλους της Θεσπρωτίας. Στο Γαρδίκι Παραμυθιάς λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του '80 παραδοσιακός υδρόμυλος. Διάσπαρτους νερόμυλους συναντάμε και στην περιοχή του Σουλίου. Υπολείμματα παλιών νερόμυλων συναντάμε, επίσης, ανατολικά της Σαγιάδας.